W dniu 2.X.1944 został zawarty w Ożarowie układ o zaprzestaniu działań wojennych w Warszawie. Na podstawie pisemnego upoważnienia dowódcy AK generała dyw. Komorowskiego „Bora” ze strony polskiej podpisy pod dokumentem złożyli płk. Kazimierz Iranek-Osmecki „Jarecki” oraz ppłk. Zygmunt Dobrowolski „Zyndarm”. Stronę niemiecką reprezentował SS-Obergruppenfuhrer von dem Bah.

   Powstanie Warszawskie było największą akcją zbrojną podziemia w okupowanej przez Niemców Europie. Planowane na kilka dni, trwało ponad dwa miesiące. Jego militarnym celem było wyzwolenie stolicy spod niezwykle brutalnej niemieckiej okupacji, pod którą znajdowała się od września 1939 r.Czas trwania walk to emanacja woli Rycerskiego Narodu bycia wolnym. Rozkaz o wybuchu powstania wydał 31 lipca 1944 r. dowódca AK gen. Tadeusz Komorowski "Bór", uzyskując akceptację Delegata Rządu Jana S. Jankowskiego. 1 sierpnia 1944 r. do walki w stolicy przystąpiło 40-50 tys. powstańców. W czasie walk w Warszawie zginęło ok. 18 tys. powstańców, a 25 tys. zostało rannych. Straty wśród ludności cywilnej były ogromne i wynosiły od 120 do 150 tys. Pozostałych przy życiu mieszkańców Warszawy, ok. 500 tys., wypędzono z miasta, które po powstaniu zostało niemal całkowicie zburzone. Specjalne oddziały niemieckie, używając dynamitu metodycznie niszczyły resztki ocalałej zabudowy. Do niemieckiej niewoli poszło ponad 15 tys. powstańców, w tym 2 tys. kobiet. Wśród nich niemal całe dowództwo AK, z gen. Komorowskim, gen. Pełczyńskim i gen. Chruścielem na czele.

2 października

obchodzimy również od 2015 roku Dzień Pamięci o Cywilnej Ludności Powstańczej Warszawy oddając im sprawiedliwość i cześć.

Cześć ich Pamięci !!!

„Być zwyciężonym i nie ulec to zwycięstwo, zwyciężyć i spocząć na laurach to klęska.”

Józef Pilsudski