1% podatku na kombatantów

Darowizna na rzecz Fundacji Polskiego Państwa Podziemnego jest wsparciem pomocy finansowej, socjalnej i prawnej na rzecz kombatantów Armii Krajowej, Powstańców Warszawskich i Żołnierzy Szarych Szeregów oraz innych organizacji wyrosłych na ideach Polskiego Państwa Podziemnego.

Pamiętamy!

Dziękujemy za wsparcie!

MSZ

Fundacja Polskiego Państwa Podziemnego, Zarząd Główny ŚZŻAK

oraz

Zarząd Główny Stowarzyszenia ,,Szarych Szeregów"

Pragną poinformować o zapoczątkowaniu cyklu spotkań przeznaczonych dla harcerzy

„BĄDŹ GOTÓW”

 Pragniemy podziękować za zaangażowanie w realizacji spotkań członkom Hufca ZHP Warszawa-Mokotów im. Szarych Szeregów

Zapraszamy zainteresowane grupy harcerskie do kontaktu z sekretariatem Fundacji Polskiego Państwa Podziemnego Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Magdalena Szeląg

Życzenia dla Pani Prof. Teresy Kodelskiej- Łaszek

Składamy najserdeczniejsze życzenia urodzinowe i wyrazy wdzięczności za postawę życia

Pani Prof. Teresie Kodelskiej- Łaszek pseudonim „Kinga” ur. 13 stycznia 1929 r.

W czasie wojny była harcerką Szarych Szeregów, w czasie Poswatania Warszawskiego brała czynny udział jako strzelec, sanitariuszka, łączniczka działając w formacji IV Obwodu (Ochota) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej.

Po wojnie reprezentowała RP w zawodach sportowych w narciarstwie alpejskim. Była utalentowaną narciarką z warszawskiego AZS , 3-krotną mistrzynią Polski: w slalomie (1948, 1952) oraz slalomie gigancie (1952). W 1952 r. uczestniczyła w Zimowych Igrzyskach olimpijskich w Oslo.

Kiedy zakończyła karierę sportową zajęła się nauką, była profesorem ekonomii, związana z Wydziału Ekonomiki Produkcji Szkoły Głównej Handlowej 

Została odznaczona m. in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Wiersz dedykowany Szlachetnej Tereni Kodelskiej-Łaszek:

Smutek

Nie ma słów co opiszą nieszczęść strumień wartki

Samotności i głodu pośród trwania świata

Modlitw, westchnień być może ostatnich

Dróg ciernistych pod niebem, które w ziemię wgniata

Świata skona szlachetność i życia uroda

Żal najczystszy uśnie od słów Twej modlitwy

I ten krzyż nadaremnie dźwigasz na ramionach

Nie pomogła ofiara a prośby ucichły

Zrzuciłaś piekła zasłonę, nikt nie wierzył że wrócisz,

Uśmiechasz się tylko Miła innym nie dając się smucić.

Wiem, że bywa okrutne

Wiem, że chwilami cudne

MSZ