19/04/1943

Wybuch powstania w getcie warszawskim.

Pierwsze akordy II Wojny Światowej kończyły się kapitulacją Warszawy 28 września, Helu-1 października i oddziałów gen. Kleberga- 5 października. Już w czasie przygotowania do kapitulacji Warszawy, pozbawionej prądu, wody, żywności i zamienianej w gruzy przez bezlitosne bombardowania i ostrzał artyleryjski powołana została Służba Zwycięstwu Polski (SZP). Od listopada 1939 roku funkcjonował Związek Walki Zbrojnej we Francji i w Polsce z jego Komendą Główną pod dowództwem gen. Kazimierza Sosnkowskiego. Dnia 14 lutego 1942 roku rozkazem Naczelnego Wodza ZWZ został przemianowany na Armię Krajową (AK) z dowódcą gen. Stefanem Roweckim (ps. Rakoń, Grabica, Inżynier, Kalina, Grot). Decyzja miała na celu zjednoczenie jak największej liczby oddziałów, przekazanie Światu wiadomości o posiadanej Armii, wykorzystanie wszystkich zasobów do odzyskania niepodległości.

79 rocznicę tych przekształceń uczciliśmy składając wiązankę kwiatów pod tablicą upamiętniającą aresztowanie gen. Grota na warszawskiej Ochocie przy ul. Spiskiej 14. Uroczystość miała skromny charakter ze względów epidemiologicznych. Zorganizowana była przez Środowisko IV Obwodu AK Ochota. Wzięła w nich udział i złożyła kwiaty delegacja ze Środowiska ZK RPiBWP  na czele z przewodniczącym Janem Witkowskim. Pułkownik Bogdan Bartnikowski (pseud. Mały") wspomniał gen "Grota" Roweckiego i podkreślił znaczenie jego nieprzeciętnych zdolności w tworzeniu sprawnej, konspiracyjnej Armii. Aresztowanie w wyniku zdrady przez byłego żołnierza AK Ludwika Kalksteina-Stolińskiego ps.Hanka i Blankę Kaczorowską ps. Sroka tego wybitnego dowódcy 30 czerwca 1943 roku wyrządziło nieodwracalne szkody Państwu Podziemnemu.

Przewodnicząca środowiska IV Obwodu AK Pani Władysława Marcinkiewicz podziękowała wszystkim za uczestnictwo i szacunek dla patriotycznej tradycji. Delegacja udała się do Katedry Polowej Wojska Polskiego na uroczystą mszę zamówioną w intencji powołania AK. Msza Święta koncelebrowana była przez Biskupa Polowego gen. brygady Józefa Guzdka oraz księdza komandora Janusza Bąka, kapelana Środowiska Armii Krajowej, członka Rady Fundacji Polskiego Państwa Podziemnego. Ekscelencja Biskup Polowy serdecznie powitał Żołnierza AK prof. Leszka Żukowskiego. Kazanie księdza Biskupa jednoznacznie wskazywało na konieczność jednoczenia społeczeństwa, środowisk, wypływające z takich działań dobro i moc. Słowa mądre i jakże bardzo aktualne również dziś. 

Podstawionym autokarem część osób uczestniczących we mszy przejechało pod pomnik Polskiego Państwa Podziemnego oraz gen. Grota.

płk. Bogdan Bartnikowski ps. „Mały”

 

Wspólne zdjęcie uczestników uroczystości

 

Msza w Katedrze Polowej Wojska Polskiego

Warszawa, 11 lutego 2021

Kazimierz Czagowiec                                                                                                                      

Członek zwyczajny ŚZŻAK

                                                                                       

                                                                                        Sekretarz Prezydium ZG

                                                                                         Prof. dr hab. Wiesław Jan Wysocki

Opublikowany w styczniowym numerze Biuletynu Informacyjnego ŚZŻAK artykuł Pański „Przesłania na 2021 rok”  kieruje Pan zapewne przede wszystkim do Członków Światowego Związku Żołnierzy AK, dlatego przesyłam swoje stanowisko.

Nie zgadzam się z treścią i formą artykułu, jest obraźliwy i napastliwy, nie wnosi nic pozytywnego.

Tak jak Pan, jestem członkiem zwyczajnym ŚZŻAK bez uprawnień kombatanckich Okręgu Wołyń, wstąpiłem do ŚZŻAK 14 lutego 2011 roku.  Ale trzeba znać swoje miejsce w szeregu,  pamiętając, że tacy jak my powinni przede wszystkim wspomagać kombatantów, a nie im szkodzić.

Przed kilku laty przez dłuższy czas zajmowałem się opracowaniem wielu materiałów dotyczących działalności Armii Krajowej na Wołyniu. W szczególności osobiście zeskanowałem:

Wszystko to błyskawicznie zostało umieszczone  przez Marka Cieciurę,  w Jego imponującym  Repozytorium Armii Krajowej i udostępnione w Internecie, powyżej podano liczby odsłon.

Powszechnie wiadomo, że Marek Cieciura jest autorem wielu książek oraz informatycznych przewodników i krzyżówek dot. upamiętnienia AK, mam je w swoim posiadaniu. Stąd wiem, że w powszechnie dostępnych ich recenzjach napisał Pan m.in.:

  • „Dzieło prof. Marka Cieciury ma cechy „rewolucji kopemikańskiej” w naszym życiu publicznym, bo zastępuje prace indolentnych instytucji państwowych, ale też daleki jestem od gloryfikacji tego opracowania, widzę konieczność uzupełnień i dopełnień, jak też dalszych ustaleń faktograficznych. Prof. Cieciura powinien być w bezpośrednim zainteresowaniu MKiDN oraz IPN, bo na tych instytucjach państwowych ciążą ustawowe obowiązki, w które skutecznie wkroczył z odwagą i brawurą w/w. Doceniając tę obywatelską pracę, nie powinno to rozgrzeszać z bezczynności przeszłych jak i obecnych instytucji państwowych.”
  • „Autorowi należą się wyrazy uznania dla oryginalności i pomysłowości, ale także konsekwencji i uporu, bo niekiedy musi przełamywać pewne opory przed nowatorską formą ekspresji prezentowanej problematyki upamiętnień zasłużonych osób związanych z Polskim Państwem Podziemnym i Armią Krajową. Jednocześnie recenzent jest całkowicie przekonany, że nowatorska inicjatywa prof. Marka Cieciury jest otwarciem nowego myślenia o naszej historii i znakomitym wpisaniem się w nowe techniki upamiętnienia. ”

Jestem dumny z mojej współpracy z Markiem Cieciurą, a dla Pana jako czynnego nauczyciela akademickiego znajomość Jego publikacji powinno być podstawą oceny. 

Ale w artykule  ograniczył się Pan do określenia dr. hab. Marka Cieciury jako wiceprezesa – towarzysza, w KRS  ŚZŻAK nie ma takiego określenia.  Wykorzystał Pan tu pewnie artykuł Sławomira Cenckiewicza „Komuniści infiltrują środowisko kombatantów” w tygodniku „Do Rzeczy”, atakujący kilku członków Władz ŚZŻAK. Jedna z tych osób pełni od niedawna obowiązki Wiceprezesa,  trzeba było też o tym wspomnieć.

Uważam, że jest Pan dwulicowy i że powinien Pan do końca życia wstydzić się takiej publikacji. Rekomenduję, wzorem Marka Cieciury, swój czas chociaż w części poświęcić na upamiętnianie Armii Krajowej.

Niniejszy list przesyłam do Fundacji Polskiego Państwa Podziemnego z prośbą o opublikowanie.

Oczekuję na odpowiedź.

List w postaci .pdf - wysłany pocztą